Abrie dink hardop Dink aan bordspeletjies vir die week se Safarie.
Bordspeletjis was baie gewild in my kleintyd. Daar was nie TV en al die moderne tegnologie ,van vandag , om ons besig te hou nie. Dit was altyd lekker om bordspeletjies te speel as n grootmens saamspeel. As kind het jy altyd probeer om die volwassene uit te oorlê. Baie male, as net ons kinders gespeel het, het dit uitgeloop op n stryery van n ander wêreld. Elkeen wou altyd wen.
Ons het baie slangetjies en leertjies, en dambord gespeel. Ludo was ook een van ons beste speletjies. Dan n speletjie wat ons “vlooi” genoem het. Daar word n plastiese houertjie gebruik. Elkeen kry n groot ronde skyfie en dan moet jy kyk hoeveel klein skyfies jy kan inwip in die houertjie. Mens druk op die buitenste kantjie van klein skyfie met die groot skyfie om die kleintjie in die houertjie te wip. Elkeen kry bv drie beurte en die een met meeste in houertjie wen.
Vingerbord of vingerbagatel is glo volgens dr Google n tipiese Suid Afrikaans ontwerpte bordspel.
Dit was die jaar 1969. Snerpend koud in Britstown. Ek en my Pa het melkbokke gaan oplaai by een van die groot melkbokboere. Ons het gebibber van die koue die aand op die plaas. Toe haal die boer, wat self nog n jong ongetroude man was, n vingerbord uit die kas. Eerste keer wat hierdie stadsjapie te doen gekry het met n aand voor die kaggel. Toegedraai in komberse en die vingerbord tussen ons op die tafel.
Wat n gedoente. Ons kon net nie ophou speel nie. Naderhand het ons so warm van al die opwinding gekry dat die komderse nie meer nodig was nie. Ons het amper deurnag gespeel. Na een eers gaan slaap. Ek het later jare my eie vingebord stel gekoop wat oral saamgetrek het in my omswerwinge. Ongelukkig het hy nie saam NZ toe getrek nie.
Hier by my skool waar ek naskool en voorskool diens doen het hul tonne bordspelletjies. Dink julle dit word gebruik?
Nie regtig nie. Partymaal as daar een outjie is wat nie n iPad het nie sal hul n speletjie speel. Die beste is natuurlik dat ek moet saamspeel. Hier is n stel kaarte met prente op van Barby, Ken en nog n klomp ander. Mens pak hul onderstebo en tel een op. Draai hom om. Tel nog een op en as dit dieselfde is as eerste een vat die persoon die kaarte. As dit nie dieselfde is draai hul weer om en volgende een kry n beurt.
Daar is ook n lekker bordspeletjie wat lyk my nie meer hier is nie. My “super” hou van gedurige opruim en skoonmaak. Dink sy het hom weggegooi want hy was al gehawend. Om terug te kom na die speletjie:
Dis ‘n kaart van Nieu Zealand en al die belangrike dorpe en stede. Die name word vooraf met kaartjies toegemaak. Daar is plek vir 4 spelers. Rondom NZ is daar n paadjie met name op die paadjie. Mens gooi n dobbelsteen. Skuif jou “pion” wat n Kiwi, pikkewyntjie, Weka en Nog iets is. Jy hop dan die hoeveelheid blokkies. Die naam waarop jy land moet jy dan raai waar hy is en sy kaardjie afhaal. As jy verkeerd is sit die kaartjie terug.
Dis vir my n moeilike speletjie omdat ek nie al die name en plekke ken nie. Ek leer gelukkig darem terwyl ek speel, want Ineke moet altyd saamspeel!
Hier is n paar speletjies wat ek sommer in die kas afgeneem het.
Om die inskrywings van verskillende bloggers in die Lê-Jou-Eier uitdaging te geniet of om self ‘n blog wat jy geskryf het aan te heg by hierdie skakel, klik op die InLinkz skakel.
http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=784470.
Vir die reëls van hierdie uitdaging, om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakel by Dis Ekke. Onder hierdie kategorie, kyk na die blogposts Lê-Jou-Eier: Reëls (2017-08-22) en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? (2017-08-22).