Afrikaanse Tokkel: Bietjie Blaaskans

Blaaskans!

Die volgende vyf weke gaan ek bietjie laag lê.
Ek gaan weer n huis oppas vir vier weke. Die dame gaan bietjie vakansie hou oorkant die water. Sy het haar man bietjie meer as twee jaar verloor en is nog baie dwalende en soekende. Dit sal haar die wêreld se goed doen.Sy gaan met n toergroep en n niggie van haar. Daar is ook n ou Boarder Collie van sestien jaar. Sy is heel lendelam in haar agterlyf. Ouderdom is besig om haar in te
haal. Die dame het n mooi brief aan die veearts geskryf dat as Meggie nie meer lekker beweeg nie en pyn het moet hul haar maar uitsit. Sy gee my toestemming om die besluit saam met veearts te neem. Ek hoop van harte die hondekind hou uit tot haar ou mies weer terug is.
Trompie gaan natuurlik saam en ek hou duime vas dat hy nie te ontwrig voel nie. As die twee honde besluit om saam n gesang aan te hef terwyl ek by werk is sal ek maar n ander plan moet maak. Dalk geniet die twee mekaar so sodat hul nie omgee om vir tye alleen te wees nie.
Eintlik wil ek bietjie wegbreek van blogland af want dit lei my aandag te veel af en ek kom by niks uit nie. Ek is ernstig besig om aan my Memoirs te werk. Ek wil die vier weke die tyd wat ek nie by die skool is gebruik om my eerste deel te redigeer en te herskryf soos dit kom. Ek skryf net oor my eerste ses lewensjare en wil probeer om dit in November te publiseer.(Hierdie keer is dit ernstig. Nie sommer so-so nie soos vorige e-boeke nie!)Ek het al n hele goeie versameling bymekaar. Dan is dit nog die vertaal in engels ook. Dit vat baie tyd om die regte benamings, taalgebruik en uitdrukkings te gebruik.

Wel dis dan dit. Sal later weer ernsig terug kom na my blog wat laaste tyd baie afgewater was.

Groetnis van huis tot huis en tot weersiens!

Advertisements

Afrikaanse Tokkel: Dankbaar

Ek moet die volgende in Afrikaans deel. Afrikaans is en bly steeds my Moedertaal.

Die afgelope week het ek weereens besef hoe wonderlik dit is om mens te wees op hierdie Godgegewe aarde. Dis nie net die besef dat daar n Hoër Hand is wat ons beskerm en bewaar nie. Dis ook die besef dat om gesond te wees en so baie seëninge te beleef werklik die lewe die moeite werd maak.

Maandagoggend vroeg, so amper half sewe, en nog pik donker loop ek met Trompie ons eerste lopie vir die dag. Dit is meestal n twintig minute se stappie. Ek loop altyd dieselfde paadjie elke oggend. Onder in my straat is n hospitaal vir liggaamlik gestremdes. Ek en Trompie ken heelwat van die mense en verpleegpersoneel. Toe ons die sypaadjie oploop kom daar n ou vroutjie aangestap, eintlik meer sleepvoetend. Net n kort ou jassie maak haar bo-lyf toe. Sy het nog haar kort nagrok aan wat onder die jassie uitsteek. Twee maer beentjies steek onder rokkie uit en twee pantoffelvoete wat skuifel.
Ek het eers gedink dis dalk een van die hospitaal se vrouens wat weggeloop het. Toe ek nader kom sien ek dat dit Nellie(nie regte naam nie) was. Ek ken haar van sien. Sy bly om die draai van die hospitaal af.
Die volgende gesprek het plaasgevind:
Ek:  Wat maak jy hier in die donker en koue alleen in die straat?
Nellie:  Ek weet nie! Ek loop sommer net.
Ek:  Kom ons gaan huistoe. Jy kan nie so in die koue hier alleen loop nie.
Nellie:  Nee, ek kannie huistoe gaan nie. Hy is daar en het my uitgesluit.
Ek: Wie is dit?
Nellie: Dis Bruce.
Ek: Is dit jou seun?
Nellie: NEE
Ek: Iemand wat by jou bly?
Nellie: Nee.
Nou is ek rerig bekommerd. Sy praat in raaisels. Ek besluit om by die hospitaal aan te klop. Daar is geen antwoord nie. Ek beduie vir Nellie om by deur te wag, ek loop net gou verder met Trompie. Ek het net n klein draaitjie geloop en teruggekom. Nellie het intussen aan geloop.
Ek stel toe voor ons lui die voordeurklokkie. Nellie bly vra of hul haar sal kan help. Eers was daar geen reaksie op lui van klokkie. Uiteindelik maak die nagsuster die deur oop. Ek beduie aan haar wat aangaan. Sy sê sy is op die oomblik alleen en kan nie veel doen nie. Gelukkig kom daar toe net een van die dames aan vir die volgende skof. Die nagsuster, met wie ek redelik bekend is, sê toe sy sal die polisie bel om saam met Nellie huistoe te gaan.
Daar was ongelukkig nie tyd vir my om verder te help nie omdat ek by my voorskool uur moes wees.
Na my oggend sessie by die skool het ek en Trompie vir ons volgende lopie gegaan wat die bult op is. Aan die bokant van bult, weet ek, bly mense wat Nellie ken. Ek gaan toe daarlangs om te sê dat ek Nellie op straat gekry het. My loseerder loop meestal so vyfuur soggens vir oefening. Hy het toe al vir Nellie op straat gekry.
Jess, die jong dametjie wat Nellie ken vertel toe vir my dat daar n groot skroef los is met Nellie. Nellie se kinders is in Australië en stel nie in hul ma belang nie. Nellie word die Maandag vir twee weke opgeneem in die algemene hospitaal om getoets te word vir alles wat moontlik verkeerd kan wees. Daarna sal hul besluit wat om met haar te doen. Jess vertel ook dat Nellie soos n ouma vir haar is. Daar is nie n Bruce nie en sy bly alleen!
Toe ek Nellie in 2010 leer ken het was sy n op en wakker Engelse vrou wat kans gesien het om die wêreld te versit. Dis tragies om n mens so te sien verswak.
Dit maak my dankbaar dat alles nog so goed met my gaan hier op my eie. Daar is nie tyd om in sak en as te sit nie. Ek hoop net dat as ek dalk eendag in die straat dwaal daar iemand is wat hom/haar oor my sal ontferm
Na Maandag was die volgende drie dae soort van normaal.Ek het my voorberei om my aanbieding te doen om sterre te maak teen geweld. (One million stars against violence, ek gaan in n ander pos daaroor skryf  https://www.facebook.com/onemillionstarstoendviolence/)
Donderdagaand was dit ons maandelikse Soroptimist vergadering. Ons het die aand n spreker gehad wat my verder laat besef het hoe dankbaar ek is om gesond en normaal te kon grootword en nog te lewe.
Die spreker was ons eie Upper Hutt goue medalje wenner in swem by die paralimpiese spele in Rio.
Haar naam is Mary Fisher, n blinde swemmer wat haar nie deur haar gebrek laat afsit nie.

http://www.stuff.co.nz/sport/other-sports/84268329/Kiwi-Paralympics-swimmer-Mary-Fisher-can-hear-her-gold-medal

Sy is n sprankelende 24 jarige jonge dame wat die lewe voluit leef. Sy het vertel hoe dit gekom het dat sy blind is, haar skoolloopbaan wat sy in gewone skole gehad het. Sy woon nou op haar eie in Wellington. Naby die universiteit waar sy studeer en die swembad waar sy gereeld oefen.
Sy het ook in kleur vertel hoe dit was gedurende haar verblyf in Rio en hoe dit gevoel het om n wêreldrekord in swem op te stel en n goue medalje te wen.
Dit was n belewenis om te hoor van al haar lewenservarings. Dit wys tog maar, waar daar n wil is, is n weg.
Dit was beslis vir my n week van wonderlike gebeurtenisse gewees.

2016 Waar lees jy lekker? Scarpydo se keuse

Toortsie het nou n heerlike leer-mekaar-ken begin.

2016 Waar lees jy lekker? Toortsie se keuse

Hierdie is ‘n blogspeletjie wat ten doel het om ons blogs, verkieslike Afrikaanse blogs, ‘n bietjie blootstelling te gee.

Hoe dit werk:

1. Dis totaal vrywillig. Jy hoef net deel te neem as jy regtig wil.
2. Dit sal baie lekker wees as jy deelneem.
3. Word jy benoem? Hartlik geluk! Dit beteken iemand lees graag by jou!
4. Noem jou bloginskrywing: 2016 Waar lees jy lekker? (jou naam) se keuse.
5. Bedank die persoon wat jou benoem het en tag die bloginskrywing waarin jy benoem is.
6.  Herhaal die eerste sin in hierdie bloginskrywing, asook die reëls, sodat die volgende persoon ook weet waaroor dit gaan. 7.
7.  Benoem 3 tot 5 bloggers/blogs waar jy graag lees en sê ook hoekom jy graag daar lees. Onthou om elkeen op dieselfde manier te tag. Kliek op ‘n bloginskrywing, kleur URL in …
8. Jy mag iemand benoem wat alreeds benoem is, maar veral nuwe name is ook altyd welkom

Ek lees gereeld by die volgende ouens.

Net Ek , sy het die mooiste gedigte en verse wat sy gereeld bekendstel. n Alleen mens met diepe gevoelens.

https://neteknogsteeds.wordpress.com/2016/11/18/om-hier-rond-te-hang/

Kameel is my beste leesplek. Sy inspireer my lekens weer om tog steeds aan te hou.

(ek kry nie haar skakel nie, dit bly sê dis nie meer beskikbaar nie!)

de Wets Wild Hier sien en lees mens van al die wilde diere, dan is daar nog die mooiste fotos ook by. Alhoewel hul in Engels skryf gesels ons in Afrikaans in die kommentaar omdat hul regte Afrikaners is.

Hamerkop

Dit is my drie bestes wat ek gereeld lees. Daar is nog n paar meer maar dit kan wag tot n volgende keer.

Lees gerus wat die drie blog vertel. n Nuwe wêreld gaan oop as mens daar lees.

Afrikaanse Tokkels:Dankbaar

English friends. Translation follows in next post.

DANKBAAR

Ek loop die hele dag met die gedagte om te vertel hoe goed dit voel om iets te beteken vir n vyf jarige dogtertjie.
Gister was my laaste namiddag van laat by die skool bly om die laaste kinders op te pas. Ek het die afgelope week waargeneem as bestuurder van die Voor- en Na-skool sentrum. Ek moes tot ses uur saans bly. Daarna word ouers beboet as hul kinders na ses oplaai. Sommige rek dit natuurlik uit tot op die laaste minuut.
Wel, gister was dit weer sulke tyd.Ek moes tot na ses wag voordat die klein dogtertjie deur haar ouma opgelaai is. Geen verduideliking of verskoning.
Gelukkig was ek nie haastig om huistoe te gaan nie. Violet, was deurentyd maar bekommerd hoekom haar ma nie kom nie. Ek het maar verduidelik dat sy seker maar opgehou is by die werk.
Violet is n unieke klein mensie. Steeks soos n donkie, uitgesproke en baie nuuskierig, ook snipperig en tog heel intellegent omdat sy meeste van die tyd in haar grootouers se sorg is..
Al die ander kinders was reeds huistoe teen kwart oor vyf. Ek het, terwyl ons wag, gesit en een van die kinderspeletjies gespeel op n iPad. Die voorlaaste kinders is weg en ek staan op om te kyk of die “playstation” behoorlik afgeskakel is. My iPad lê op die tafel. Met wat ek my rug draai, glip Violet op my stoel en ek hoor sy speel verder. Ek sê: “Nee, nee, jy mag nie my speletjie speel nie!” Sy sê: “Nee ek speel n ander speletjie.”(Sy het gou n ander iPad gevat en kastig begin speel) Ek draai weer om en sy speel weer op myne. Nou maak ek netsoos sy, en blaas my wange op en kyk kwaai na haar.(Sy geniet dit natuurlik terdeë)Ek gaan terug na die tafel en sê ek wil weer op my stoel sit. Sy skuif op na ander stoel se punt. Ons speel toe saam my speletjie, ek kan kastig nie die speletjie speel nie en sy weet hoe.(Wat sal mens nie alles voorhou aan sulke kleintjies nie.) Ons speel so rukkie. Heel opgewonde skuif haar een been toe oor om half op my skoot te sit. Ons speel heerlik-sy wen die stappe elke keer met n bietjie hulp van my. Op die ou einde sit sy op my skoot en ons is ewe gesellig besig. Violet het vergeet dat haar ma nog nie gekom het nie.Sy was heel tevrede en gelukkig.
Dit bring my by die eintlike deel van die vertelling. Violet, is n vyfjarige dogtertjie, geen pa, ma is nog baie jonk. Haar grootouers doen hul bes om n ogie oor haar te hou. Sy is baie onseker van haar omstandighede. Sy het die oulikste gesiggie met blou sprekende ogies. As mens haar verkeerd opvryf is sy baie moeilik.
Ek voel so dankbaar en ook bevoorreg om die kleine mensie te kan koester. Dis al wat sy regtig vra. n Bietjie liefde en rustigheid.Sy vertrou my totaal en al. Sy sal byvoorbeeld na my toe kom as daar iets nie lekker is nie. Hoe kan n volwassene so n persoontjie seermaak, mollesteer of selfs doodslaan. Dis so onverstaanbaar.
Kinders is so broos en kwesbaar.

Afrikaanse Tokkels: Storm en middagete

Natuurlik kan ek nie sommer net so ophou Afrikaans skryf nie. Ek het besluit om so nou en dan net darem n bietjie te Tokkel.

Saterdag het ek weereens my seun gehelp met die bou van sy elektroniese bordjies wat hy uitvoer die wêreld vol. Dit was n koue reënerige en winderrige middag. Ek besluit om Trompie vir n lopie te neem voordat ek huistoe gaan. Die reën het bietjie bedaar. Ons was net by my kar se deur toe daar n wind verby kom wat ons omtrent van ons voete afwaai. Ek wou Trompie maar in die kar laai omdat dit weer begin reën het ook. Sjoe dit was deel van n 160km per uur se wind wat tussen die huise deur gewaai het. My seun het selfs buite toe gekom om my te help om te keer dat ek nie wegwaai nie. KOnnie glo die wind was so woes nie.

Trompie kyk of hy die hoenders kan sien

Mollie sit ewe elegant op rusbank se leuning. Luigi kyk wat Trompie by die deur sien

Sondag het ons twee sessies van bordjies bou gehad . Ons het egter heerlik middagete gaan eet by n restaurant.

Skaap skenkel met groente

Bertus het taai biefstuk met skyfies uieringe twee eiers en slaai gehad

Ek het roomys en sjololade sous gehad terwyl Stella en Bertus Blue berry frummel met roomys gedeel het.

Toeka-Tokkel: Afsluiting

My eie bydrae ter afsluiting

https://scrapydo2.wordpress.com/2016/09/29/toeka-tokkel-no-35-hande/

Kameel het dankbaarheid vir haar hande wat baie deurgemaak het.

Hande

Toorts het baie goeie vrae en ook slegte vrae oor hande!

Toortsie se Toeka Tokkel oor Hande

Tannie Frannie het ook twee stelle hande onthou…wonderlik om sulke herinneringe te hê

https://frandr.wordpress.com/2016/10/07/vir-toeka-tokkel-hande/

Hiermee wil ek afsluit op die oomblik:

Ek het my Afrikaanse stuk oor hande in Engels vertaal en verlede Vrydag aan my skyfgroep by die biblioteek voorgelees.

Ek het net die laaste afsluit deel verander dat ek nou na 4 jaar, van skryf saam, met die groep dit die laaste gaan wees.

Die klomp was gladnie gelukkig met my besluit om op te hou nie!

Ek het toe nou werklik agter gekom dat ek baie waardeer word en dat almal my gaan mis sou ek ophou. Dit het my sommer n lekker gevoel gegee. Selfs Audrey die 92jarige leier het vir my eenkant gesê sy geniet my en waardeer my baie.

Ek het hul darem verseker dat dit eintlik op toepassing van my Afrikaanse blog is en nog nie op die skryfgroep nie. Ons kuier en lees so lekker saam dat ek nie sommer dit kan opsê nie. Dit is ook weekliks enigste kontak wat ek met ander selfdenkende mense het.

Toeka-Tokkel no 35 : Hande

HANDE

Hande is beslis belangrik in my lewe. Ek is dankbaar om twee hande te hê wat al baie gedoen het en seker ook nog meer sal doen solank ek lewe.

Werkende hande:
My hande het hard gewerk toe ons as familie op ons kleinhoewe geboer het.
Huis help bou.
Bokke gemelk, gevoer, hokke skoon gemaak
Mielies en groente geplant.
Geskoffel en water gelei.
Hierdie twee hande het BAIE gebrei, gehekel,gebak en gebrou.
Sagte hande:
Daar is die twee hande wat liefde uitgedeel het. Vertroeteling word die beste met die twee hande gedoen. Net die ligte aanraking in die verbygaan om te wys ek is lief vir jou. As getroude vrou en ma het ek(ons) altyd hand vasgehou as ons stap of uitgaan. Selfs net winkel toe het ons hande vasgehou.
In gebed word hande vasgehou. Nie net twee gevoude hande nie maar die gesin aan tafel hou hande om te bid en te dank vir voedsel of wat die dag gebeur het.
Ontspanne hande:
Hierdie twee hande bestuur my voertuig veilig vir meer as vyftig jaar.
Ook is my hande gebruik om te skryf. Hoofsaaklik is daar met pen/potlood op papier geskryf. Vandag skryf ek steeds met die twee hande, nie net op papier nie maar ook op die rekenaar waar die sleutels ingetik moet word.
Hierdie twee hande moet nou binnekort my volgende boek aanmekaar slaan.Dis nou al vier jaar wat ek getrou elke jaar die skryfsessie in ons biblioteek bywoon. Einde elke jaar sit ons elkeen n klompie stukkies in n boekie. Nou moet die twee hande gebruik word om te redigeer en te rangskik sodat die boekie leesbaar is.

@@@ ……@@@……@@@

Liewe mede skrywers en lesers
Eers wil ek net baie dankie sê vir al jul getroue ondersteuning. Dit was regtig twee heerlike jare van gesels en deel met mekaar.
Ek het besluit om hierdie die laaste van Toeka-Tokkel te maak. Miskien, eendag in die toekoms, sal ek weer verder gaan.

Op die oomblik is ek net nie in staat om meer rustig te sit en die skryfwerk te doen nie.

Ek is soos n gewoonte misdadiger- ek bly myself elke week opwen en bekommer oor wat ek wil skryf en wanneer ek dit gaan doen. My dae het net nie genoeg ure meer nie. Daar is so baie wat ek nog wil doen. Die skrywery hou my maklik die hele oggend besig en dan het ek niks anders gedoen nie. Dis besig om my in te haal.
So dis totsiens maar moontlik nie vaarwel nie.

Die volgende persone het oor besoekers geskryf:

Groot dankie aan-

I scrap 2 open baan met studente besoekers

https://scrapydo2.wordpress.com/2016/09/25/toeka-tokkel-no-34-besoekers/

Toorts dink terug aan lekker Struisbaai besoekers

Toortsie se Toeka Tokkel oor Besoekers

Toeka-Tokkel no 33: n Eienaardige ondervinding/ervaring

Olga kry n ere-plekkie, sy het opwinding gedoen en ook die kos deel! Mooi man.

Gaan lees gou haar opwinding hier

https://olgaseokseltjies.wordpress.com/2016/09/11/toeka-tokkel-31-opwinding/

Toeka-Tokkel is maklik en lekker. Skryf afrikaans en deel dit met ons almal. Gee n pingback na my blog sodat ander ook kan lees wat jy alles te vertelle het.

Ons nuwe tema is:

n Eienaardige ondervinding/

ervaring

Sondag namiddag, so drie dertig se kant.Dringende klop aan die deur.
Wonder wie sal nou op n Sondagmiddag hier so dringend klop? My loseerder is reeds hier. Dis dus nie hy wat sy voordeursleutel vergeet het nie.
Hondekind blaf nogal ernstig, hy snuif, snuif onder deur die deur.
Ek maak die deur,vol verwagting,oop. Ja nee, ek moes dit verwag het. Hier staan my buurvrou, so half na die eenkant voor my deur(Gewoonlik as sy klop bly sy voor die deur net onder trappies staan.)
“Ek wil jou net waarsku daar was iemand hier rond…… My petrolkannetjie met tien doller petrol in is weg. Die petrol is vir grassnyer!… Wil jou net waarsku…… Dis gladnie snaaks nie!…” Sy draai om en loop terug na haar eenheid.
Nou moet ek net byvoeg, sy sny so nou en dan my gras as sy hare ook sny. Ek het net n klein stukkie wilde-gras grasperkie. Ek gee haar so nou en dan darem so n geldjie. Sy doen dit egter uit vrye wil om gras te sny. Ek vra haar gladnie.
Na die gebeurtenis sit ek toe nou en dink. Hoekom het sy dit vir my kom sê?
1. Sy soek n drink geldjie
2. Sy soek geselskap?(wat ek gladnie meer vir haar gee nie.)
3. Sy soek moeilikheid,of te wel is op oorlogspad omdat haar koppie bietjie raas van al die geheime snapsies.
Vreemde vrou, die buurvrou van my. Ek kan boekdele skryf oor die ondervindings wat ek al met haar gehad het.

Hier is n foto van my buurvrou. Sy was my eerste model in 2012 vir my fotokursus. Sy was heel uitgevat vir geleentheid. Ek het baie goeie terugvoer van die “tutor”(Afr woord vergeet!)

 

Ons volgende tema gaan wees: BESOEKERS

Die volgende persone het lekker kos gesels:

Olga het jummy, jummy lekker fotos

https://olgaseokseltjies.wordpress.com/2016/09/12/toeka-tokkel-32-kos/

Tannie Frannie skryf oor kindertjies en kossie

https://frandr.wordpress.com/2016/09/10/1171/

Toorts het n baie insiggewende stuk geskryf

Toortsie se Toeka Tokkel oor KOS!

Kameel skryf oor kos wat uitgedeel word

Gee jy vir hulle

Baie, baie dankie vir jul bydraes. Dit word opreg waardeer.

Ek het vergeet om

Dis Ekke se skakel in te sit.

https://hesterleynel.wordpress.com/2016/09/08/groenteboer-maak-n-plan/

 

Toeka-Tokkel no 32: Kos

Kos, dink ek, is een van die heerlikste onderwerpe waaroor gesels kan word. Ek is self nie n groot kos bewonderaar nie. Ten eerste moet ek n resep hê  om volgens te werk. Ek sal dit bv slaafs navolg. Geen, bietjie meer van dit of n bietjie minder van iets anders nie.

My seun en sy vrou het die afgelope  paar maande  vertel van die “Food Bag” wat hul elke week kry. Hul geniet dit omdat alles klaar afgemeet is. Mens moet net groente kerf en die vleisies gaarmaak en sie daar, n maaltyd vir twee is voorberei.

Die plek wat dit aanbied is so oulik. Mens bestel Maandag en Sondag word dit per Courier afgelewer. Vars uitgesoek en pragtig verpak. Hier is die skakel, kyk gerus hoe gemaklik dit is!

https://www.myfoodbag.co.nz/my-food-bags

Ek het drie weke terug begin om die “My own food bag” te kry. Dis veronderstel om vir een persoon te wees. Dis egter genoeg vir my en my loseerder. Ek moet net elke keer n ekstra stukkie vis, hoender, bees of skaapvleis by koop. Die groente en res is genoeg vir twee persone.

Trompie bestudeer die koel boks

Dit ruik te lekke

Mmmm, wit is dit?

Vars kruie en groente

Vleis, vis, hoender, pasta, kruie in koelboks

prei, wortel, sprietuitjies,patat, pampeontjie,spinasie,uie, brokolie,suirlemoene, kruie

pampoenpitte, gebraaide shalot uie, koeskoes, coconut, dadels

speserye en aanwysings.

Dit is beslis die moeite werd.

Ek hoop ek het jou koslus geprikkel.

Almal wat afrikaans skryf kan beslis deelneem. Elke Donderdag verander die tema.

Daar is nie streng reëls om deel te neem nie.

1. Skryf in Afrikaans en geniet dit.

2. Noem my blog in jou stuk en plak my skakel in om ander na my blog te bring.

3. Plak jou skakel in by my kommentaar en siedaar. Afgehandel.

Almal wil graag lees wat jy vertel. Kom deel asseblief.

Nuwe tema vir Toeka-Tokkel no 33

Op versoek van Kameel

n Eienaardige ondervinding/ervaring

 

Die volgende persone het  lekker vertel oor Opwinding

Kameel voel nie maklik die gevoel nie

Opgewonde

Kameel word deur rndomtalie aangemoedig om no twee ook te skryf

Opgewonde – take two

Toorts voel opgewonde oor verskeie ondervindings in haar lewe

Toortsie se Toeka Tokkel oor opgewonde, opwinding

 

 

 

Toeka-Tokkel no 31: Opwinding, opgewonde.

OPWINDING

Enige iets kan opwinding veroorsaak-ten goede of ten kwade.
As ek smiddags tuis kom is Trompie, my hond , se opwinding n belewenis om te sien. Hy het n vreeslike kort stertjie, sy hele agterlyf waai as hy so bly is om my te sien. Hy maak ook spesiale welkom huil-blaf geluidjies. Hy doen dit nou selfs ook as my loseerder smiddags huistoe kom. My loseerder neem hom natuurlik ook vir lekker lang lopies na werk. Dit is deel van die opwinding. Daardie lekker lopies!

Daar is ook soggens, voorskool, die opwinding van my klompie vyfjarige kleuters. Hul is so opgewonde om in die klas te kom omdat hul elke dag iets nuuts het om my te wys of te vertel. Die beste van alles is dat hul sommer vir die ma of pa weghol om by my te kom. Die meeste kleintjies se ouers laai hul by hek af en hul kom self na die klas toe.Dis eintlik kostelik om te sien hoe die gesiggies ophelder as hul inkom en dan nog van hul maatjies ook sien. Hul kan meestal ook nie genoeg kry van speel nie. Hul is sommer teleurgesteld as hul weer moet oppak om na hul klasse te gaan. Die kleingoed is nog spontaan met hul opgewondenheid in hul lewens.

Wat gee vir jou opwinding in die lewe of waaroor raak jy opgewonde?

;;;;;;……;;;;;;……;;;;;;

Toeka-Tokkel is vir almal wat in Afrikaans wil skryf. Kom vertel waaraan jy dink as jy die onderwerp sien. Elke Donderdag is daar n nuwe woord of woorde om jou teprikkel om jou storie te vertel.

Verlede week het ons oor susters en/of broers gesels.

Baie dankie aan die volgende persone wat deel geneem het. Gaan lees gerus wat hul te vertelle het.

Tannie Frannie verlang baie

https://frandr.wordpress.com/2016/08/28/vir-toeka-tokkel-brief-aan-my-broer/

Coetzeeblog  het pragtige staaltjies oor sy broers ensusters

https://coetzeeblog.wordpress.com/2016/08/29/broers-en-susters-vir-scrapydo/

Toorts het heerlik oor haar broers se stories gesels

Toortsie se Toeka Tokkel oor broers

Olga het vier voor en vier na haar en dan die een waaroor nie gepraat word nie

https://olgaseokseltjies.wordpress.com/2016/08/30/toeka-tokkel-30-come-my-sisters-praise-the-lord/

Kameel vertel van hartseer en haar broer wat swaar gekry het

My broer en ‘n hartseer lewe

Dit dan die week se skrywes.

Volgende Tokkel gaan oor  KOS