Le-Jou-Eier: Kwale en boererate

Hester sê:

Vertel ‘n bietjie van die mediese boererate wat jy volg en of hulle wel werk. Wat is die eienaardigste van hierdie rate wat jy ooit van gehoor of self probeer het? Dink jy die “oumense” was slim op mediese gebied met hulle kruie en salfies of was dit alles net ouvroustories?

Boererate? Moontlik!

Hoe ouer mens word hoe meer is mens geneig om maar ‘n raat of ‘n pilletjie te neem vir alles wat moontlik nie meer so glad loop nie.
Verkoue:
Dis wat almal maar kry. Hier moet jy maar self jou boererate uithaal om gesond te word.
Bakkie met warm water en kamilleblommetjies in en ‘n handdoek om die kop. Dan stoom jy jou goed sodat al daardie gorras kan los kom. As kind het ek niks daarvan gehou om dit te moes doen nie. Ek het altyd benouder daaruit gekom as wat ek onder die handdoek in gegaan het. Tog het dit wel verligting gebring.
Daar kan ook n tikkie vicks in die water gesit word(daarvan hou ek nog minder as die kamilleblommetjies) Later weet die dokter te vertel dat vicks gladnie goed is vir n asmatiese bors nie. Nou daar het jy dit nou. Een sê gebruik vicks ander een keur dit weer af!
Ek het terwyl ek gestudeer het gereeld by ‘n ou oom en tannie gekuier wat amper soos my grootouers was. Die ou oom het geglo dat ‘n mens ‘n huisie knoffel om jou nek moes dra vir griep en verkoue. Hy het glo selfs daarmee gebad ook. Nou sien ek al die prentjie van die ou verrimpelde oompie met sy beentjies opgetrek in die bad met die knoffeltjie aan n wolletjie om sy nek. Ai, dis te kosbaar.
Omdat ek nie Suid-Afrikaans opgegroei het nie het ek nie veel kennis van boererate nie.
Ons het wel ‘n asyn lap op ‘n gekneusde of gestampte plek moes sit om te voorkom dat dit swel. Vandag word ysblokkies op alles gesit.
Omdat ek maklik depressief raak probeer ek, afgesien van my daaglikse medikasie, met tye, om meer natuurlike goed te gebruik. Ek weet nie of jul “Bach” se “Rescue Remedy” ken nie. Dit is ‘n jellie agtige suig pilletjie. Elderflower,orange en ‘n hele boel wilde blomme as bestanddele.
Nou die dag vertel een oue dame dat mens “baking soda” of te wel bakpoeier op vel strooi wat ‘n uitslag het. Meestal ‘n allergie uitslag.
Dan het ek ‘n goeie raat wat werk soos ‘n bom. Dit is ‘n goeie teelepel vol”corn flower” Mielieblom/Maizena, in ‘n bietjie water opgelos. Sluk dit in een teug weg. Geen geur of smaak nie. Dit is vir as jy ‘n maag het wat met jou weghol. Sodra myne begin, drink ek sommer ‘n lepeltjie en dit bind alles soos wat mens jou sous sou verdik.

Dit is dan die bietjie wat ek van boererate af weet.

Ons InLinkz-skakel vir hierdie week se uitdaging: https://fresh.inlinkz.com/p/a15eea70c3c04529ac417a1a919ae994Bloggers wat nog nie voorheen deelgeneem het aan ons Lê-Jou-Eier bloguitdagings nie: Om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakels Lê-Jou-Eier: Reëls en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? Laasgenoemde blogpos bevat ook al die onderwerpe en skakels na vorige uitdagings.

Advertisements

Afrikaanse Tokkel: Stoepstories

Vuurvliegies en meer

Hierdie skrywe kom na aanleiding van Lekkervurig se naamsverandering na Vuurvliegie. Lees hier wat sy skryf!

Vuurvliegie -dis my naam

So loop ek Maandagoggend vroeg met Trompie en broei oor die naam van die ander lampdraertjies. Ek kon net nie daarop kom nie.
Ek dink toe ver terug aan ons dae van op ons stoep sit.

Saans so van na agt tot so half tien het ons altyd in die donker op ons stoep gesit. Ons het buite op n plot gebly waar geen elektrisiteit was nie. Daar het net n parrafienlamp in die kombuis gebrand. Verder was alles donker.
Na n harde dag het ons op die stoep gesit en sommer net die heerlikheid van die koelte na n hetige Hoëveldse dag geniet. Net die naggeluide was om ons. Dan as mens so oor die grasperk kyk sien mens die liggies wat skyn. Die kleinste wurmpie met n liggie op sy stertjie wat lustig brand.
Daar val dit my toe by terwyl ek so loop en terugdink; dis n GLOEIWURMPIE!
Die natuur is darem te wonderlik vir woorde.

Die outjie is nie heeltemaal soos die wat ek onthou nie.Ons sn was meer wit

1961-1972 Terwyl ons so rustig op die stoep sit wag ons party dae ook vir die satteliet wat verby moet kom. Daar is meestal oor die radio aangekondig hoe laat die satteliet gesien kan word en waarvandaan en waarheen hy vlieg. Dit was altyd vir ons n hele opwinding om te sien wie dit die eerste raaksien tussen al die duisende sterre.
Ons het dus ligdraertjies op die grasperk en mensgemaakte ligdraers in die lug gehad.
Lekker goeie ou dae.

In 2016 besoek ek die Waitomo glowworm caves. Dit was n belewenis uit n ander wêreld met al die wurms wat aan slymdrade hang en hul liggies laat skyn om goggas te lok.

https://www.glowworm.co.nz/waitomo-caves/glowworms/

Lê-Jou-Eier: Ons vier Moedertaal : Afrikaans

Hester van https://www.hesterleynel.co.za/2019/02/21/ons-vier-moedertaaldag-afrikaans/

Stel die volgende voor vir hierdie week se Eier-leery

Ek het die volgende varsgebektes geniet:

• “iemand weet nie waar sy vierkantswortel sit nie” – gesê van ‘n persoon wat deurmekaar is
• “vinkkoors” – ‘n middeljarige metgesel se behoefte om ‘n huis oor te doen
• “die lakens uitdeel” – verwys na ‘n persoon wat baas speel in die huis
• “iemand se donkie draf” – beteken iemand is knorrig

As ek nou hierdie vier uitdrukkings so bekyk, lyk dit vir my na ‘n lekker storie soos wat hy net verwoord kan word in Afrikaans. Dis dan vandag se Lê-Jou-Eier uitdaging: gebruik hierdie vier uitdrukkings en skryf ‘n storie. Gebruik al vier, of enige een, twee of drie van die uitdrukkings, nes jy wil. Kom ons vier Moedertaaldag 2019 in blogger-styl.

Eers het ek gewonder wat ek kon doen om dit te doen toe gee Lekkervurig aan die hand: skryf net en redigeer later. Ek dink toe aan die storie wat Vrydag by die skool afgespeel het.

Middag, 22 Februarie, skooltyd vir my. As ek die klas inkom begin my donkies sommer draf as ek dink aan wat voorle. Eerste wat ek doen is om twee sjokolade koekies te eet. Ons het ‘n spesiale houer met koekies vir die kinders. As hul inkom mag hul twee koekies vat en ‘n koppie met water, as hul wil. Die water was voorheen ‘n aangemaakte, nagemaakte vrugtedrankie; ene suiker. Die skool neem deel aan geen “soft drinks” of gaskoeldrande nie. Dit gaan oor die kinders wat oorgewig is en slegte tande het. Nou het hul dit ‘n “drink water” speelgrond gemaak.
Na die twee koekies kom die vinkkoors in aksie en ek begin die lys van name neerskryf van die die kinders wat die middag daar gaan wees. Eers is dit die outjies wie se ouers skielik besluit het om hul later te kom haal. Daar is ‘n boekie waarin die sekretaresse versoeke skryf van die ouers. Hul kom bo-aan die lys. Dan volg ek die lys van almal wat op ‘n Vrydag daar gaan wees. Ons moet dit doen sodat ons kan gaan kyk waar die kind is as hul nie opdaag nie. Ons het probleme met sommige ouers wat nie die skool laat weet dat hul die kind oplaai nie, dan gaan soek en as dit is bel ons om te hoor waar die kind is. Party ouers kan so lekker sommer vergeet waar hul vierkantswortels is en ons nie inlig nie. Die meeste neem ons darem in ag en kanselleer betyds.
Die kinders kom een-een aan. Die name word afgemerk. Hul hang hul tasse op, kry hul koekies. Nou is dit ‘n geraas en ‘n gehardloop uit ‘n ander wêreld want dit reën buite en hul moet binne bly. Drie seuns is met die intrap slag al in ‘n uitbundige, remoerige toestand.
Terwyl my Bestuurder die name in die register skryf, gaan ek solank die PS4 aan die gang kry sodat twee kleintjies uit die pad kan wees van die drie lawaaimakers.
Jasper en Ethan is eerste. Jasper(5 jaar) is n baie aktiewe klein klits. Ethan is meer besadigd, hy gaan maar so saam met alles wat gebeur.
Jasper begin sommer dadelik die lakens uitdeel om die PS4 aan die gang te kry. Hy pluk die Skyf(CD) uit die kassie. Hy weet nie hoe om dit versigtig te doen nie. Hy vat met sy taai vingers aan die kant waar hy nie moet vat nie.
“Stadig net eers. Laat ek jou wys hoe.”
“ Nee, ek weet hoe!” kom die antwoord en gryp weer die Skyf uit my hand.
Ek laat hom dit insit. In die tussentyd bly hy aan die verkeerde kant vashou. Ons twee is naderhand in n opgewonde en luidrugtige gesprek betrokke. My donkie hol nou met ons altwee weg!
Ek:”Laat my help!”
“Neeeee, ek kan dit doen.”
Skyf is in en die program wil nie oopmaak nie. Dit bly sê dat die CD ingesit moet word. Ek haal dit weer uit.
Jasper skree:”Jy sit hom verkeerd in.” Hy begin kwaad word vir my.
Ek bly nie stil nie(wat eintlik seker die regte ding sou gewees het!)
“Dis reg soos ek dit doen.”
“ Neeee, dis verkeerd om!” hy bly wys hoe dit moet wees.
Steeds werk die program nie.
Ethan het die hele tyd rustig gesit en kyk hoe ek en Jasper mekaar opvryf.
Ewe droog sê hy:”Ek dink Jasper se vingermerke het dit vuil gemaak.”
“Aha, dis waar, Ethan.”
Ek haal die Skyf uit en wys aan Jasper hoe vuil dit gevat is. In die tussentyd is Jasper so opgewen hy krul hom op en wil net begin huil van frustrasie omdat ek nie doen wat hy sê nie. Ek vat die Skyf en vryf hom af aan my denim. My hoof het gesê dit help om hom skoon te kry as jy hom aan jou denimbroek afvee. (Bid jou nou aan, die hoof gebruik sy denim om dit te doen!) Dit het nie baie skoner gelyk nie. Jasper loer in die tussentyd vir my, oë vol trane.
Die Skyf is weer in die gleuf. En sowaar, daar werk hy!
“Baie dankie, Ethan, dat jy onthou het dat ons hom moet skoonmaak. Jasper, volgende keer vat jy nie weer aan die binnekant nie.”

Jasper se ogies blink sommer van lekker kry omdat hy nou kan begin met die speletjie.
In die tussentyd is daar oorlog tussen die ander drie seuns. Gelukkig kon ek verdwyn en om van die ander kinders te laat swem. Ongelukkig moes ek na die swem weer terug gaan. Ek het die drie stouters sommer elkeen in ‘n hoek laat sit tot hul afgekoel was. Hul het besef ek speel nou nie meer nie en was ewe vroom en stil nadat hul uit die hoek gekom het.
Kinders het maar ‘n ferm hand nodig om te kalmeer. Hierdie ge-”Ag liefie, wees ‘n engel en hou nou op met die lawaai asseblief;” werk nie vir die wildewragtags nie.

Hier is die InLinkz skakel: http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=816935 wat vandag om 12:00 oopmaak.

Bloggers wat nog nie voorheen deelgeneem het aan ons Lê-Jou-Eier bloguitdagings nie: Om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakel by Dis Ekke. Onder hierdie kategorie, kyk na die blogposts Lê-Jou-Eier: Reëls (2017-08-22) en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? (2017-08-22).

Afrikaanse Tokkel: Stokkies draai

Stokkies-draai

Dit het my meer as ‘n week geneem om te besluit om tog die volgende te vertel.

Na aanleiding van my vorige inskrywing oor die Valentyn wat ek wil vergeet gaan ek verder vertel oor die mense wat langs ons gebly het, meer eintlik die mense langs wie ons gebly het.
Ek was baie lief vir die oom en tannie. Die oom was altyd besig om dinge te verduidelik. Ek het alles ingedrink. Omdat hy ‘n oud skoolhoof was kon hy nie anders as om altyd iets te wys of te vertel nie. Ek het meestal in die middag by hom ‘n draaitjie gemaak as ek sien het hy was buite doenig. Hy het onder andere ‘n interessante stoorkamertjie gehad. So nou en dan kon ek saam met hom daar ingaan. Die mure was vol rakke met boeke. Mense, as jy praat van boeke dan moes jy dit sien om te kan glo.Dit was soos n eie biblioteek. Oom Gernie, het vir my van die boeke geleen om te lees. Hy het baie van geskiedenis gehou en boeke oor die ontdekkingsreise gehad. Dit was maklike leesbare boeke vir my as elf-jarige. Columbus se ontdekking van Amerika was my beste boek. Ek kon myself inleef in hoe dit moes gewees het op die skip. Die lang reis en dan die skielike sien van land.

https://en.wikipedia.org/wiki/Christopher_Columbus#Fourth_voyage

Jare later het ek in Spanje getoer en in Barcelona by die paleis van koning Ferdinant se trappies gestaan en my voorgestel hoe die ontmoeting met Columbus maande later was. Dit het my sommer koue rillings gegee om te dink dat ek op die plek kon staan waar die gebeurtenis plaasgevind het. In die hawe in Barcelona is daar ook n replika van een van die klein skippies waarmee hul gevaar het.
In 1985 het die oom en tannie vir my Verjaardag twee engelse boeke gegee, “Alice in wonderland” en “My First Fairy Tales” wat ek nog steeds het(2019)
Oom Gernie, het my ook baie van tuinwerk en die natuur geleer. Eendag was hy langs die erfdraad besig.
”Wat maak Oom vandag?”
“Ek draai stokkies,” kom die antwoord.
“Jy vat twee verskillende druiwestokkies/lote. Een van ‘n plant wat goed groei en een van ‘n druiwe stok wat baie goeie vrugte dra. Dan neem jy die stokkies en sny V in die goeie groei een wat onder gaan wees. Die een wat goeie druiwe dra kry n omgekeerde V of te wel ‘n punt wat in die onderste een se V pas. Daarna draai jy die stokkies stewig vas, sodat hul aanmekaar kan groei.
Daar is ‘n gesegde:”Die kinders draai Stokkies”, of hul bly eintlik wederegtelik weg van die skool af. Vroeër jare as dit tyd vir stokkies draai was moes almal help om die druiwestokkies te ent en vas te draai sodat ‘n hele boord vol geplant kon word. Daar is toe gepraat van almal moes stokkies draai en kon dus nie skooltoe gaan nie.”
Vandag bly die gesegde steeds as kinders skool “slip” dat hul stokkies draai.
Ek het daardie middag oom Gernie gehelp stokkies draai.
Die oom was ‘n skraal langerige man, terwyl tannie Gernie ‘n ronde kort tantetjie was. Sy was altyd besig met allerhande teepartytjies. Een slag het die tannie ‘n klomp kindertjies uit die omgewing bymekaar gemaak en ons laat oefen vir ‘n opvoering wat ons vir haar deftige dames moes doen. Ons het geoefen dat dit so klap.
Op die einde was ons almal aangetrek in ons sondagrokkies en het ons
“Liefste Tannie ons bring rosies,” gesing en aan een van die belangrike dames ‘n mandjie met rose oorhandig.
Dit was werklik lekker om twee sulke goeie mense te ken. Later na die oom oorlede is het die tannie na ‘n soort van n ouetehuis getrek. Ek het as volwassene nog ‘n paar keer by haar gaan kuier.Die vriendskap het tot op die einde gehou.

Lê-Jou-Eier: Valentyn of te nie..

Geen Valentyn nodig!

Hester se Lê jou eier sê:

https://www.hesterleynel.co.za/2019/02/14/die-valentyn-wat-ek-liefs-wil-vergeet/

Hierdie week se bloguitdaging handel oor daardie Valentyn of Valentynsdag wat jou nog steeds laat bloos van verleentheid.

In my prille jeug was daar nie so-iets soos Valetyn nie. As kind of jongmens moes jy luister na die wyse ouers se vemanings van Vroeg ryp vroeg vrot! Ons drie susters het elkeen ‘n eie belewenis van die vryery stadium beleef. Of dit met Valentyn te doen het maak nie saak nie.
Ek was seker so twaalf of dertien jaar oud toe die volgende met my gebeur het.
Ons het langs ‘n oud skoolhoof gebly. Hulle het bo-op die koppie in ‘n pragtige huis gebly terwyl ons aan die voet van die koppie in ‘n huurhuis gebly het, wat vir my netso mooi en besonders was. Die erwe het daardie dae nog nie werklike omheinings gehad soos wat dit vandag is nie. Daar was grensdrade nie hoë mure nie. Van ons sykant af kon ons deur die draad klim en dan met die leiklip trappies tot bo klim. Dis wat ons as kinders ook gereeld gedoen het as ons vir die oom en tannie gaan kuier het.
Die oom en tannie het net een seun gehad. Hy moes al diep in die twintig gewees het.Volgens my was hy al ‘n oujongkêrel! Hy was ook nie baie vriendelik nie! Hy het ‘n groen MG sportmotertjie gehad wat altyd langs die garage geparkeer was as hy tuis was. Die lekkerste was dat hy ‘n aantreklike vriend in n ligblou Triumph sportmoter gehad het. Die ou het ook langs die garage gestop as hy tuis was. Ek het altyd vir hom geloer (arme man, noudat ek daaraan dink, het gelukkig nie geweet hoe ek ongesiens geloer en van hom gedroom het nie!)
Die storie staan so:
My oudste suster was net op daardie ouderdom van kêrel soek. Sy was vier jaar ouer as ek en in die Hoërskool. Sy het gesien dat die ander ou tuis was. Ons gesels toe so oor ditjies en datjies in die kombuis.
Ousus sê:”Wat kan ons doen om die ou te ontmoet?”
“Ek kan hom nooit vir ‘n koppie tee,” was my antwoord.
“Dit klink goed.” Kom die antwoord.
Ek, ewe kordaat, loop die deur uit, klim deur die draad. Klim trappies uit. Ek klop aan die deur en wag. In die tussentyd roep my suster angstig dat ek moet terugkom!
Die deur gaan oop en hier staan ‘n vreemde man voor my. Gladnie die aantreklike ou of die mense se seun nie. Wat ‘n skok!
“My Ma vra… my ma vra…” verder kom ek nie.
In die tussentyd roep my suster en my Ma my terug. Ek vlieg om en storm die trappies af, terug oor die draad en weg in my kamer. Die ou het al laggende ‘n ent agter my aan gekom. My Ma het verduidelik dat dit sommer ‘n grappie was. Ek het my egter dood geskaam om so ‘n moles aan te vang. Dis heeltemaal buite my doen om so iets aan te vang.
Die man was toe al die tyd nog ‘n besoeker of vriend van die mense op die koppie. Hy was ‘n weeshuiskind wat met tye by die mense gebly het. Ousus het hom leer ken. Hulle het lank uitgegaan. Na haar studies het die vriendskap dood geloop toe sy begin skoolhou het. Ek ken ook nie die hele storie verder nie maar weet wel dat hy op ‘n latere stadium weer kontak gemaak het nadat sy al getroud was.

Dit kom daarvan as jy voorbarig wil wees!

Woordsnoere 1: Enge gebeurtenis

Enge gebeurtenis

Hier sit ek wat Scrapy is,aan die onderkant van die bult.

Ek gly toe onverwags omdat die skuinste nat was na die hewige reëndag.

Met haar moedermooi gesig sit die oerangoetang met haar arms om my gevou. Haar lippe klap-klap van simpatie. Sy vee die oker kleurige grondspatsels van my wange af.

My bril se lense is in duisend skerwe.

“Is dit ‘n komedie wat hier afspeel,” wonder ek so in my selwers.

“ Is ek besig om kens te raak?”

Hier sit ek toegvou in n makabere omhelsing. Dis ‘n resep vir ‘n geveg of ‘n bede. As die oeranoetang vrou agterkom wat sy omhels sal sy ‘n groot stuk van my kan kleim as ‘n ietsie vir haar leë maag.

Ek sou met graagte haar wou omhels om haar gevoel te isoleer.

My gedagtes skakel oor en ‘n engelekoor begin sing. Hopelik kan ek haar instink beinvloed om saam met Soma, die maangod, te vertrek, en my te los dat ek my lewenslus kan herwin.

Die ondervinding was finominaal en ek het my memo geskryf omdat dit my rede gegee het om n opvolg te kan skryf vir die enge avontuur.

oor die #Woorsnoer uitdaging: Het jy ook lus vir saamspeel? Skryf dit op jou blog. Gebruik een of sommige of al die woorde as inspirasie en onthou om die skakel te gaan plak by INLINKZ, waar jy ook sommer al die ander blogs kan lees.

NaNoWriMo: Update-Opsomming

Yesterday I reached the halfway mark.

You have reached the 25,000-word mark, the halfway point, the word-domination, creation application, epic celebration station!

You heeded author Malinda Lo’s declaration: “The only thing that needs to show up every day is yourself—and your determination…”

Opsomming van wat ek reeds gedoen het:

Laerskool jare(Primary school)

Hoërskool jare(High school)

Studies(Studies)

Skoolhou ondervindings en gebeure(Teaching adventures)

Vakansies en toere wat ek al gehad/gedoen het tot 2008(Holidays and tours up to 2008)

Nou vir die volgende  25000 woorde. Ready for the next 25000 words. Bring it on!

NaNoWriMo: Word count. Woordtelling.

Wow, the first day went well. I wrote 1869 words this morning from 10 to 11 am. This first part is about my primary school days.

Ek voel heel trots op myself. Ek kon nog heelwat meer oor my laerskool dae geskryf het. Gelukkig kan ek dit nog byvoeg onder ander hofies of hoofstukke.

Kuier-Safarie: Pretoria terugblik

 

 

My geliefde Koos DuP.

Wat van die Briels se Trein na Pretoria?

As oud Pretorianer het ek Kameel se bekendstelling baie geniet. Ou herinneringe het verby geflits. Terwyl ek so lekker knus teen my instrukteur se sterk bors vasgegpen was, met die valskermsprong, kon ek rustig my oë toe-knyp en in my gedagte Pretoria sien verby vlieg. Die landing was soos Kameel verduidelik perfek! Perfek omdat die aantreklike man my op my voete neergesit het. Ek moes net hol om staande te bly.

Die Sammy Marks Museum het my ook laat spoke sien en voel.

Dit het my aan die “Spookhuis” op die bult in Erasmuskloof laat dink. My seun het in een van die geboue naby die huis gewerk. Daar is blykbaar goeie stories aan die huis verbonde.

Net n paar flitse:
Ek het in Voortrekkerhoogte skool gegaan. Dis nie maklik om as kind van n fabriekswerker tussen militêre kinders te moet skoolgaan nie. Daar was beslis neergesien op ons plasies. Ek was in die groep wat eerste std agts, neges en tiens was. Ons het die reëls neergelê. Daar was baie van ons verwag.
Hester se beskrywing van Pretoria is beslis soos ek dit ook beleef het in vroeë sestigs Pretoria. Gedurende vakansies kon ons as kinders vir die dag Pretoria toe gaan. Ons het soggens 6 uur saam met my Pa tot in Pretoria-Wes gery waar ons die bus gekry het Kerkplein toe.Ons het CTC winkelplat geloop, ook die OK bazaar.Ons het later die middag weer met bus terug Pretoria-Wes toe gery om my Pa daar te kry. Dit was meestal die beste uiting vir ons drie meisie.
Ons het ook eers Fonteine Inry toe gegaan vir n piekniek. Later is die Zwartkopresiesbaan rondom die (Kannie naam onthou nie) Inry.

 

Fonteine sirkel 2000

Resiesbaan! 2000

Sunnyside en sopkombuise was ook n gewilde plek tydens my studies op Normaal Kollege/NKP

Die volgende fotos is vanaf my seun se woonstel 2004 geneem.

Die Kerk is nie meer n kerk nie dis n mark of skuiling of wat ook al vandag.

Monument en uniegebou in die verte.

Sommer net Pretoria in die aand.

Om jou blogpos by te voeg of om die ander bloggers te lees, kliek op die volgende: http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=797928

Kaleidoskoop: Deel 6 Hoe nou gemaak.

Hierdie is ‘n vervolgverhaal deur verskillende bloggers. Om die eerste 5 hoofstukke te lees, klik op die InLinkz skakel hieronder.

Om aan hierdie uitdaging deel te neem, lees die reëls by hierdie skakel.

InLinkz skakel: http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=789999

Vir die reëls van hierdie eier-boerdery, om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakel by Dis Ekke. Onder hierdie kategorie, kyk na die blogposte Lê-Jou-Eier: Reëls(2017-08-22) en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? (2017-08-22)

Nellie se verhaal deel 6

Nellie (alias Sune Davel) sit op haar bed in Marli en Jakkie van den Berg se huis. Dis heerlik knus en rustig hier.
Sy voel hoe die magtelose gevoel haar wil oorweldig. Wat staan haar te doen? Haar brein wil nie helder dink nie! Die koerantberig het haar onkant gevang.
Nellie dink:
Ek kannie teruggaan na daardie mislikke f… Krissie. Diensmeisie speel werk nie meer vir my nie.
Polisiekantoor is nie n goeie idee nie… maar wat as hul my vingerafdrukke kry en na die Viljees toe gaan? Gelukkig weet hul nie waar ek is nie.
Sal ek maar vir Marli vertel? Nie n goeie idee nie!
Ek weet nie, ek weet nie meer nie!

’n Sagte kloppie op haar deur. Nellie skrik uit haar bedrukte gedagtegang. Sy spring op en maak die deur oop. Jakkie staan met die liefste uitdrukking van afwagting op sy gesiggie. Hy neem Nellie se hand, en beduie sy moet saamkom. Jakkie het n verkleurmannetjie buite ontdek. Hy wys haar hoe die kleure verander as hy die verkleurmannetjie op ‘n bruin tak sit. Nellie voel amper soos die verkleurmannetjie. Jakkie se opwinding laat Nellie egter vir ‘n tydjie vergeet van haar penarie. Die twee kuier heerlik in die die tuin.
Mali en Reinier hou die twee deur die venster dop.

“Reinier, ek gaan regtig probeer om Sune te oortuig om aan te bly en na Jakkie te kyk terwyl ek weer teruggaan werk toe.”
“Dis n goeie idee. Die twee hou baie van mekaar. Ek wonder net wat die arme Sune so verskrik en gespanne maak? Sy probeer haar bes om haar werklike gevoel weg te steek.”
“Ag Reinier, jy met jou speur- en mensekennis dink ook altyd dat daar iets moet wees. Sy voel maar net vreemd om weg te wees van haar huis.”
Reinier skud net sy kop.

Ek sal maar sien hoe ek die meisiekind sal hanteer. Sy lyk na n oulike dametjie.Ek is mal oor haar pragtige blou oë en daardie blonde krulle…

Jakkie kom ingehardloop, gryp Reinier se hand en ruk Reinier terug uit sy dagdroom. Hy beduie dat hy ook moet gaan kyk. Nellie stap soetjies verby terug na haar kamer. Sy moet nou regtig begin beplan. Gelukkig het sy darem ‘n bietjie spaargeld wat sy kan gebruik indien sy skielik moet verder gaan. Dis egter baie aanloklik om maar vir eers hier te bly en na Jakkie te kyk. Sy kan dan rustig dink wat om met die geld te doen.
Stuur sy dit terug na oom Esra of begrawe sy dit?
OF

gaan sy vir Reinier in haar vertroue neem en  alles aan die polisie vertel.