Afrikaanse Tokkel: Sommer 'n tjommeltjie

Suster Tina praat mos van “tjommeltjies,” hierdie is sommer een!

Nadat ek Hester se stuk gelees het oor haar moegheid en die vlug na Rebusfontein vir die naweek het ek besluit om ook ‘n stuiwer in die Rebus beurs te gooi.

Ek mis ook die lekker gesellige verkeer so op FB met al sy dinge daar in ons spesiale kokon van totale “bliss” as ek dit so kan noem.

Vanoggend aan die einde van my oggend lopie gesels ek met my eende tannie(sy is heelwat jonger as ek) Hierdie jaar het sy dit reggekry om ses Paradise Ducks kleintjies groot te kry. Hul is op die oomblik opgeskote amper tieners. Hul vlieg nog nie regtig nie maar klap en sprei die vlerke om te toets vir die opstyg en wegvlieg. Dis heerlik om met so ‘n mens soos die eende tannie te gesels. Haar koppie raas ‘n bietjie maar dit pla my nie. Ek kuier bo-oor haar herhalings en sommige onwaarhede. Trompie, ewe rustig, lê in my skaduwee en wag dat ons verder kan loop.

Eintlik wou ek kla maar na die lekker kuiertjie het my gemoed weer opgestyg.

Ek het so n paar dae terug, nadat ek van my plaassittery gekom het, my een toon teen my bed se pootjie gestamp. Hoekom hul pootjies in die middel van die bed se sykant sit verstaan ek gladnie. Ewenwel, eers het ek nie veel gevoel tot ek my loop geloop het. My toon is gevoelig. By nadere ondersoek blyk dit dat ek die arme toon oopgestamp het. Gister sit ek toe n pleister op. Dis heel gevoelig en onplesierig om te loop met die ou toon.

Kry ek  nou die dag ‘n brief in die pos wat my aanmaan om my bestuurslisensie te hernu. Ongelooflik, ek het die lisensie al tien jaar! Ek weet ook dat van 75 daar elke vyf jaar hernu moet word en dat mens ‘n dokters verslag moet indien. Wel, ek word hierdie jaar eers 74. Ek hoop toe dat ek dit nog kan doen sonder dr verslag(nie dat dit ‘n probleem is om een te kry nie) Ek vul die vorm in. Eers moes ek vir Bertus laat weet om my selfoon se no te stuur want dis ‘n nuwe foon en daar is nog geen kontaknommers op nie.

Eers moes ek in die wagkamertjie sit totdat iemand my kan help. Nou moet jul weet, die kamertjie is waar ouens sit en wag dat hul motors getoets word vir hul “Warrant of fitness.” What a smell! Of iemand het veel uie geëet of knoffel maar die klank in die kamertjie was oorweldigend. 

Die dame roep my en vra vir my dr brief. Ek sê toe maar ek word nou eers 74. Goed, sy moes toe eers bel om te hoor wat sy moet doen. Raai wat? Sy hernu die lisensie net vir een jaar en dan volgende jaar moet ek weer aansoek doen en al die dokters goete ook laat doen. Dis nou bloeddruk, medikasie en wat ook al alles. Gelukkig toets hul jou oë sommer by die lisensiekantoor; volgende jaar moet dit ‘n behoorlike oogtoets wees.

Volgende klagte: 

Van Donderdagaand af wil my Freeview nie werk nie. Alles probeer waarvan ek weet. Boeta gevra en hy het tipies soos dit is al die vrae gevra wat ek reeds probeer het. Sug, gelukkig kan ek darem Netflix kyk wat ek toe ook gisteraand gedoen het.

 Die volgende maak my sielsongelukkig.

Ek het ‘n nuwe laptop. Die ding gee my elke keer probleme. Nes ek lekker op spoed is dan Whap hy uit. Soms moet ek ure wag voordat hy weer gefix is. Die error word telkens gefix. Nou wonder ek vir hoe lank dit so kan aanhou. Boeta het al kom kyk en weer kom kyk. Natuurlik brom hy oor goet wat ek aflaai. Ek weet in die heel begin het ek in my onnoselheid verkeerde plekke ingegaan(die gedurige advertensies wat hul so tussen al die goed gooi gee my grys hare) Boeta het alles skoon gemaak. Dit gaan steeds aan.

Die rekenaar maak my wiele pap. As ek ernstig besig is met my nuwe boekdeel dan kom daar telkens onderbrekings. Gelukkig sit dit my nie te veel af nie en begin ek telkens weer en gaan aan tot dit opbreek. 

Dan het ek gister met my naaste buurman gesels. Hy het sy werk bedank en hul beplan om die huis te verkoop en Christchurch toe te trek. Goed, hul is meestal nooit tuis nie maar tog steeds ‘n aanspraak vir my. Ook in ‘n noodgeval het hul my al gehelp.

Nou ja, al uitweg is om maar bietjie weg te breek Rebusfontein toe vir die naweek.

Sal maar op my besem klim en begin vlieg want iemand het nooit die vuurpyl teruggestuur nie. Sal die vuurpyl maar langs die pad kry.

Sien jou daar Hester en wie ook al daar is. Hou asseblief ‘n bietjie sop vir my ook.
Groetnis van huis tot huis.

NS: Ek wou n foto plaas maar my nuwe foon se proppie is anders as my oue sn. Sal nou eers ‘n koord moet gaan koop. Kannie wen nie.

NaNoWriMo Nov 7 – 10. 19801 words

Day 7:

1786 words

Scrap booking in my life

Day 8

1548 words

More ideas on my crafts

Vehicles I owned

Day 9

1131 words

Visit to Masterton NZ and a few hours with Bea.

Day 10

2011 words

People/friends I met/had in SA .

As soon as I started writing and thinking about people or friends I had in South Africa the more came up. I couldn’t stop writing.

Tomorrow I’m going on with more special people in my life.

Total for ten days

19 801 words

NANOWRIMO 2019

Once you’ve input your title and synopsis, you can view the front and back of your burgeoning novel by flipping the cover!

• Second, get ready to update your word count! Your word-count updater for National Novel Writing Month will appear when November 1 rolls around in your time zone (double check that setting here)! Prepare to write wherever you prefer to do that—a notebook, Google Docs, Word, etc.
  
  You can update your total word count, or add to your current count. You can also use the timer to set a word sprint for yourself and enter your progress that way!

• Third: speaking of word sprints… have you followed @NaNoWordSprints yet? Our team will be running timed writing exercises all month long to keep your inspiration high.
   
• Fourth: Fit in your last days of NaNo Prep! Check out the offers from our sponsors on writing software and prep tools, and tackle some exercises in our free NaNo Prep workbook.

Woordsnoer: Reën-reën-waar-is-jy?

Reënsnoer

Reën- reën-waar-is-jy -Woordsnoer

Oom Paul Kruger se verjaardag, rysmiere wat skielik verskyn, die Piet-My-Vrou wat roep, die Bosveld visvanger se tjiep-tjirr, ‘n legio bygelowe gaan saam met die koms van die reën. Dis lekker, sulke vertellinge or bygelowe.

Kom ons relaas oor die stories rondom die koms van die reën en die seën wat dit vir ons bring. Die knoop lê in die gebruik van die volgende woorde in jou reënsnoer:

W00rde om te gebruik: Ontwaak, sfinks, duskant, oproerig, asvaal, astrant, eteries, swembad, gazania, paria, soepele, giet, impi, akwarellis, sege, gewag, arena, glim, eensaamheid, reënbui

Die vroeë dag ontwaak met die hetige son wat soos ‘n sfinks net duskant die horison reeds hang.

Die gevleugeldes is van vroeg af reeds oproerig omdat hul besef dit gaan weer ‘n riller van ‘n warm dag word. Alles is asvaal in die omgewing van die swembad. Die gazanias se koppe hang reeds na die warm soel nag. Hul lyk soos paria wat nie daar tuis hoort nie.

Astrant verskyn ‘n wolkie wat dit durf waag om voor die son in te skuif. Die wolkie bou op met soepele bewegings en word meer en meer.

Skielik is dit soos ‘n impi wat aangestorm kom. Die reënbui giet sy welkome water uit op die wagtende arena. Dit glim en skitter. Die eensaamheid van die wolkie het ‘n sege van water gebring in die verlate omgewing. 

‘n Pragtige akwarellis waarna almal gesmag het.

Wil jy saam woordsnoer? So maak mens :

Jy kan ‘n enkele woord as inspirasie vonk gebruik of al die woorde – nes jy lus het.

Skryf dan jou blog. Maak seker om die woord (e) in vetdruk (bold) aan te dui in jou skrywe.

Onthou om die skakel hieronder in jou bydrae in te sluit. En moenie vergeet om jou bydrae op Inlinkz te gaan aanhaak nie!

https://fresh.inlinkz.com/p/f64779e6a80c44bfb5baa671f2d5bcdf

Die uitdaging sluit Donderdag 16 Oktober 2109 om 12h00.

Nuwe uitdaging op Maandae.

Maandag = wasdag gaan ek dit noem.

Ek het ‘n nuwe blog oopgemaak wat spesiaal vir Afrikaanse skryfwerk gaan wees. My Engelse vriendinne is al so dik vir my Afrikaanse skrywes of liewer omdat hul dit nie kan verstaan nie dat ek besluit het om die werklike Afrikaanse skrywe te skei van my hoof blog.

Gaan kyk gerus hier:

https://kreukels.home.blog/

Uitdaging: Maandag = Wasdag

Ek hoop om almal daar te sien. Maandag kom die eerste woorde.

Liewe Dagboek: Dag 31 Mei

Ek het gister vergeet om te vertel van wat gebeur het toe ek aanmeld vir my namiddag naskool sessie. Ek moet altyd by die kantoor aangaan om die register te kry en ook ‘n boekie waarin die name aangeteken word van ekstra kinders wat die middag daar gaan wees. Ons het die gewone daaglikse groep en dan die klomp aanhangsels. Hul is die kinders wat net so nou en dan na skool moet bly. Die ouers bel en boek die kinders dan in. Daar is natuurlik die ouers wat nie die moeite doen om te laat weet nie en dan het ons ‘n hele onderonsie met kinders, ouers en die kantoor dames. As ons nie weet dat die kind ingeskryf is nie kan hul nie verwag dat ons hul moet oppas nie. Dis waar die probleem dan inkom; kinders word die oggend aangese om naskool toe te kom en ons is nie regtig veronderstel om na hul te kyk as dit nie ingeboek is nie. Die kinders kan dit nie help nie maar ons voel party dae baie ongelukkig as ouers sulke dinge doen. Dis meestal ook dieselfde ouers wat dit doen, en die egste is nog dat dit ook die beheerliggaam ouers is.
Nou het ek afgedwaal van wat ek eintlik wou vertel oor toe ek by die kantoor kom. Die sekretaresse, die kleintjies se onderwyseres en ‘n klein seuntjie is besig om met mekaar te praat. Die seuntjie is totaal deurmekaar. Elke vraag wat die twee dames vra antwoord hy met ‘n:”No, no”. Hy hou sy een handjie vas en wil nie he dat die tannies na die armpie kyk nie. Hy bly vir alles: “No, noooo!” Ek hoor toe dat die kind in die klas geval het. Hy was totaal die kluts kwyn van onststeltenis en ek vermoed pyn ook. Hy wou nie op die bed sit nie, nie by die sekretresse bly nie, hy wil nie beweeg nie. Nes hy roer roep hy aanhoudend: “No, no.” Sekretaresse het die ma gebel en die sou kom om hom te haal. Ek het toe aangegaan met my werk.
Vanoggend het ek gevra wat verder gebeur het met die kind. Selfs sy ma kon niks met hom uitrig nie. Hy moes in erge pyn en aan skok gelei het. Blykbaar is sy armpie gebreek net onderkant sy elmboog. Arme dingetjie. Ek het lanklaas een gesien wat so geskok en verbouereerd was deur die omstandighede.
Die hele nag en vanoggend het dit steeds hard gereën. Die wind het ook amper ‘n mens van jou voete afgewaai. Hier is altyd meeue wat rondvlieg op soek na iets om te aas. Die wind het hul skoon weggewaai. Die Huttrivier was ook tot oorlopenstoe vol.
Dis’ n lang naweek hier. Die koningin se verjaarsdag word Maandag gevier al is dit nie regtig haar verjaarsdag nie. Die verkeer was van vroeg middag erg gewees met mense wat naweek gaan hou. Die weer gaan nie saamspeel nie. Daar word koue verwag en heelwat sneeu vir die Suid-Eiland. Ons gaan ook blykbaar goed koud kry more.
Ek het vanmiddag voordat ek skooltoe is eers my weeklikse skryfsessie bygewoon. Ons was vandag net vier gewees. Dis eintlik lekker as ons nie so baie is nie. Ons kan dan lekkerder gesels oor die stukke wat geskryf is.
Terwyl ons met ‘n bespreking besig was was daar ‘n harde slag en ‘n ou se knie breek deur die plafon. Gelukkig was daar nie mense wat om die tafel gesit het waarop die stukke geval het nie. (Ons doen die skrywery in ons plaaslike biblioteek.) Ek het die petalje gade geslaan. Die een man van my groep staan op om te kyk wat aangaan. Met die staan die groepleier(’n tannie van 93 jaar) ook op en stap reguit na die plek toe. Ek beduie vir die ander skryf vrou dat die ou dame nie onder die plafon moet loop nie vir ingeval daar verder stukke afval nie. Elkgeval, sy het dit aangemeld. ‘n Rukkie later kom die werker kyk wat die skade is. Die bibliotekaresse het ook kom kyk. Die ou was besig om iets te doen op die plafon toe hy te hard op sy knie gedruk het en sodoende die plafon stukkend gedruk het. Dit kon nogal ‘n dilemma afgegee het as daar mense aan die tafel gesit het en die stukke plafon op hul geval het.
Die middag se kinders oppas was nie te sleg nie. Hul kon darem buite woel en werskaf. Die weer het sommer vroeg verander.Dis ysig koud buite.
Ek gaan gou Trompie laat loop en dan lekker slaap. More is Saterdag en ek hoef nie vroeg op te staan nie.
Dit dan die laaste inskrywing vir Mei. Ek het dit gemaak, joegaai!

Liewe Dagboek: Dag 28 & 29 Mei

Gister is verby sonder dat ek by skryf kon uitkom.
Die naskool was heel rustig. Daar was net so 25 kinders wat dit lekker beheerbaar gemaak het. Dit was nat en die kinders moes binne bly. Klein Jesse, 5 jaar, was natuurlik uit sy kassie. Dit hol en spring en raas. Skielik besluit hy om die bank te skop. Sommer net omdat hy dink dis cool.
Ek vang hom met die volgende skop: “Wat dink jy doen jy?”
Ek het nogal hard en half kwaai gepraat. Arme kind het dit nie verwag nie. Hy staan met groot oë wat begin waterig raak en kyk vir my. Ek kon nie help om te lag nie. Gelukkig het ek my pose gehou en mooi verduidelik dat dit nie gedoen word nie. Jesse kry sulke bevliegings. Hy kan met tye sy tas vat en dit met geweld neersmyt en dan daarop spring. Ek vermoed daar is baie opgehoopte frustrasies in die klein lyfie.

Gister oggend, met middagete’ het die woelige ander 5 jarige seuntjie sy arm gebreek. Die ambulans moes hom kom haal. Die arm is blykbaar sleg gebreek. Die been het eenkant uigebult. Die ou was eergister al baie rof met sy spelery op die glyplank/baan. Hule vat hul truie of baadjies en dan gly hul daarop by die glyplank af. Dan is dit meestal nog drie of vier seuntjies gelyk ook. Geen wonder daar het toe nou uiteindelik iets ernstigs gebeur. Ek is net bly dit het nie die middag in ons sessie gebeur nie.

Vandag 29 Mei het die onderwysers gestaak.
Daar was nie voor en na-skool nie. Die laerskole en ‘intermediate’skole was almal gesluit. Sowat 50 000 onderwysers het in strate betoog. Alles gaan oor meer onderwysers en onderwysers hulp; asook hulp met die onderrig van spesiale hulp leerlinge. Verhogings is ook ‘n klein deeltjie daarvan. Dit gaan egter werklik oor die oorlading van onderwysers.

Vanoggend het ek bietjie later opgestaan. Gisternag het die wind baie gewaai en daar was ook baie harde reënbuie gewees. Toe ek die gordyne oopmaak was die lug so blou en skoon as kan kom. Dit was beslis amper ‘n somerse dag. Ek het ‘n kortmou bloes aangehad vir die hele dag. Nou is dit weer kouer, so 8 pm vanaand. Verder het ek nie veel gedoen nie. Ek het darem my Rebusfontein storie geskryf voordat inlinks sluit.

More is die tweede laaste dag van die maand se dagboek inskrywings. Ek gaan beslis ‘n glasie klink as dit verby is.

Le-Jou-Eier: Probleme met Rebusfontein gaste

Las jou storie aan by hierdie InLinkz skakel: https://fresh.inlinkz.com/p/f68a9fa9110148b1ab92181b21eb7d51

Ons gaan twee weke kans gee vir hierdie skrywe (tot 30 Mei), ingeval jy moet terugverwys na die vorige blogs. Kyk heel bo aan hierdie blog – ek ek het die skakel vir die vorige blogs sommer daar in die eerste sin gegee.

Bloggers wat nog nie voorheen deelgeneem het aan ons Lê-Jou-Eier bloguitdagings nie: Om raad te kry oor hoe om deel te neem en om aankondigings van die nuwe onderwerpe te sien, besoek die volgende skakels Lê-Jou-Eier: Reëls en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? Laasgenoemde blogpos bevat ook al die onderwerpe en skakels na vorige uitdagings.

Genade Kameel nou het ek alles gehoor en gesien. Trompie, die rakker, het wraggies my aan die eenkant teleurgestel maar aan die anderkant is ek heel trots op hom dat hy die moed bymekaar geskraap het om Blondi te beindruk met sy goeie maniere!
Die klomp katte op die reëling het hom natuurlik eers ontstel maar hy het toe net oë vir die aanloklike Blondi gehad dat hy hul sommer net geignoreer het. Hy is gladnie lief vir Wolfhonde nie want hul geaardheid is presies soos Hitler sn. Gelukkig is beide honde Duitsers en dit het dit maklik gemaak vir Mr T om sy Duitse sjarme op haar uit te haal. Tot vir haar ‘n ekstra GROOT sappige varkboud aangebied. Ek het al gewonder wat van die boud geword het.
Na die petalje met Trompie en Blondi op my voorstoep moes ek eers vir Porkie kalmeer. Hy wou sommer Hitler se oë uitkrap toe hy die twee honde wou skei.
Ons het die spulletjie toe maar hul eenkantgeit gegun en terug na die etenstafel gegaan.

Zuma het lekker met die Kardasians gesels. Dit lyk of hy ‘n oog op almal het. Hy is mos ‘n man van vele vroue. Sy mansion is groot genoeg om hul almal te huisves. Ek vermoed hy soek ook bietjie van hul “rykdom” om in sy eie sakke te pak.
Met tye het ek maar my kop weggedraai om nie te hoor wat die 20jarige Vuurvliegie alles kwytraak nie. Sy’s darem maar ‘n regte vuurvreter. Sy het Naas mooi vertel wat sy van hom dink. Naas het rooi en tot half blou in sy gesig geword van ongemaklikheid. Ongelukkig is hy nie ‘n patch teen Vuurvliegie se tierade nie. Hy het maar later stil gebly en haar om verskoning gevra dat hy so eiegeregtig opgetree het in sy jeugjare.
Ek is maar stil van geaardheid en hierdie etery en geselsery het my asem weggeslaan. Ek het nie woorde om alles te beskryf nie. Gelukkig het ek my gehoorapparaat tuis gelos en kon meeste nie hoor nie.

Die kos was egter uit die boonste rakke. Dankie maters vir die puik eetgoed wat almal voorgesit het.

Liewe Dagboek: Dag 27 Mei

Die lug was redelik bewolk vanoggend. Die temperatuur was 16 grade wat beslis ongewoon warm is vir amper einde Mei. Dit voel half lente! Die voëltjies het sommer vroeg heerlik gesels wat ook ongewoon is. As iemand nou nog nie glo in “Global Warming” nie dan moet hy sy kop laat lees. Hierdie weer is beslis nie normaal as mens dit so kan noem nie.

Donderdag het ek ‘n fiets langs die pad gekry wat verniet weggegee word. Ek het gedink dit sou ‘n lekker fietsie vir Bea wees. Bertus sê toe dat dit minstens nog drie jaar sal neem voordat sy dit sal kan ry. Ek het die fiets toe vanoggend saamgevat vir gebruik deur die voor- en naskool kinders. Dit was nogal ‘n hele opwinding. Twee ouer seuns het gehelp om die fiets uit te laai. Hul het sommer dadelik opgeklim en beurte gemaak om te ry. Ons het reeds twee fietse wat aan ons geskenk is in die begin van die jaar. Nou is daar drie wat gelyk kan ry.
Na my oggend sessie het ek gaan kyk vir n lekker jas vir die winter. My klere is regtig verby hul dra tyd. Die jas moet ook lank genoeg wees om my bobene toe te maak in die koue. Dis waar ek die koudste kry. Nadat ek na ‘n winkel gegaan het wat redelik goedkoper jasse ingekry het, het hul nie my grootte nie. Toe gaan ek maar na ‘n duurder winkel en sien toe alles is ten minste 25% afgemerk. Daar was gelukkig iets waarvan ek gehou het. Ek besluit toe om maar oë toe te knyp en dit te koop. By die betaalpunt besluit my bankkaart om nie die transaksie te doen nie want… raai wat? My geld van die skool was nog nie inbetaal nie. Dit het nog nooit gebeur dat my kaart nie aanvaar is nie. Ek was half ongemaklik. Gelukkig kon ek reël om die jas more te kry. Die betaling het toe eers na een deurgekom. Ek het maar nie brood en melk gaan koop nie vir ingeval dit steeds nie deurgaan nie. Noudat ek daaraan dink, ek het nie melk om vir my warm sjokolande te maak voordat ek gaan slaap nie. Gladnie goed nie!

Vanmiddag was heel bedrywig gewees. Kinders was baie lawaaierig. Vroeg in die middag voordat die skoolbus nog gery het, het ek sirenes gehoor. Dis egter niks ongewoon nie.
Later die middag kom ‘n ma daar aan en vra of ons weet wat aangaan ‘n entjie af in die straat. Daar is seker vyf polisiemotors en twee ambulanse. My supervisor het gaan hoor of iemand iets weet. Die radio het blykbaar gese dat ‘n “mongrel mob” lid papgeslaan is en langs die pad afgegooi is. Wat ‘n opwinding, voel soos die wilde weste.
Ek het vir my “fish and chips” gekoop vir aandete en beplan om betyds in die bed te klim.

NS: Liewe Rambo, ek voel van de naweek af weer baie beter. Wil nou nie te gou bly raak nie maar ek dink die klippertjies het hopelik uitgekom.Daar is nie meer so ‘n erge irriterend gevoel nie.
Dankie vir al die ondersteuning van jou en jou Ma se kant. Lekker soppie lekke vir julle.

Liewe Dagboek: Dag 25 & 26 Mei

Saterdag 25 Mei was ‘n besige dag gewees.
Net voor agt opgestaan; gestort; pap geëet en eerste bondel wasgoed in wasmasjien gesit.
Trompie geloop. Bertus wou die oggend kom werk aan sy “bordjies” maar laat weet hy gaan die oggend “design”werk doen. Ek het drie bondels wasgoed gewas.
Om twee uur moes ek ‘n vergadering bywoon en ‘n vriendin het voorgestel ons gaan eet eers middagete saam. Ek het Bertus ook genooi. Dit was ‘n baie gesellige ete gewees. Ek en my vriendin het skaapskenkels met broccoli, aartappelwiggies en kapokaartappels gehad, met ‘n mint sousie. Bertus en my vriendin het heerlik geskiedenis gesels. My vriendin was ‘n verpleegster en later ‘n teater suster by ‘n privaat kliniek. Dit was ‘n plek waar kinders met haaslippies geopereer is deur ‘n vroue chirurg wat in daardie jare gladnie erkenning vir haar werk gekry het nie. Omdat my vriendin so nou saam met die dokter gewerk het, het sy waardevolle ondervinding opgedoen. Sy het alles in ‘n boek gepubliseer. My vriendin is al drie en tagtig en het twee naweke terug ‘n ander boek oor die skool waar sy skool gegaan het in Petone gepubliseer.
Na die ete is ons na die biblioteek waar die vergadering was. Dit was ‘n TimeBank vergadering waarin ek nie rerig veel belangstel nie. Die probleem is daar is so min belangstelling dat ek elke keer weer besluit om nie weer te gaan nie maar op einde doen ek dit tog telkens weer. Ai, dis n pyn as ‘n vergadering net uit komiteelede bestaan wat alle voorstelle doen en dit dan sekondeer en goedkeur.
Die vergadering het so kwart voor vier klaar gemaak. Ek was bly om weer met ‘n klompie van my ou vriendinne te kon gesels. Ek is ‘n lid van TimeBank van hul begin het in 2012 en daar is ‘n klompie wat ook nog steeds lid is.
Toe ek tuis kom was Bertus in die garage besig. Ek het aandete vir ons gemaak. Bertus is na ete huistoe. Ek het toe ‘n movie gesit en kyk tot so tien uur. Anne with an E, is die fliek. Dit is n vervolg storie op netflix. Ek het nog nie al die episodes ingehaal nie.
Sondag 26 Mei het heel rustig begin. Bertus het kom werk. Hy het my middagete gestick. Ek het na die tyd ‘n lekker middagslapie ingekry. Ek het toe 13 panele klaar gemaak en Bertus het hul kom kry om more weg te vat om gesoldeer te word.
Nou kyk ek Pirates of the Caribbean:The curse of the Black Pearl(wat my nou verveel en ek gaan nie klaar kyk nie)

Bedtyd, more begin weer ‘n nuwe week.