Frost this morning

This morning was -2 in Upper Hutt. Frost everywhere and cold too.

Trompie walking on the frozen grass.

A strange walker on the pavement!

Late afternoon at school.(about 4 o’clock pm)

Advertisements

Le-Jou-Eier: Welkom Rebusfontein.

Vir ons nuwe intrekkers

Hester beveel aan dat ons beginner inwoners onsself bietjie moet bekend stel aan die nuwer bewoners.

Ek is Scrapy en ek geniet my dubbele lewe hier op aarde. Een wêreld is denkbeeldig en baie opwindend; die ander een is meer die werklike wêreld waarin ek daagliks lewe.

Rebusfontein is ‘n oord waar ek myself kan wees sonder om te dink aan wat die gevolge kan wees vir die samelewing. Ek bly in huis/karavaan 3. Ek het ‘n heerlike sigeuners karavaan omdat ek van rondbeweeg hou. Ek kan my wa draai soos ek dit wil hê om son te vang of om koelte te kry. Voor in my erfie is n voëlbad. ‘n Berugte bad wat nogal konsternasie veroorsaak het.
Oorspronklik is ek woonagtig in Nieu Zealand. Ek gebruik Alon Musk en sy goedhartigheid om my in een van sy vuurpyle rond te stuur. Ons het gelukkig ook die Rocket Lab hier en as Elon nie kan help nie stuur die ouens my ook vinnig in ‘n rigting.
Ek het gelukkig my beste hond en lewensmaat saamgebring. Sy naam is Trompie en hy het ook al vir ‘n paar opwindende oomblikke gesorg. Hy is gelukkig baie saggeaard, maar katte is nou nie sy keuse van geselskap nie.

Dan is daar ook Porkie ‘n Morepork(NZ uiltjie) wat hier by my is. Porkie het ons ook al uit moeilike situasies gered.

Dan, in die werklike lewe is ek ‘n afgetrede onderwyseres wat probeer om te oorleef in NZ deur voor- en naskool toesig te hou by ‘n skool so amper 20 kilometeres van my huis af. In die bietjie oop tyd wat ek het geniet ek om te skryf. Op die oomblik is ek besig met my Memoirs en is ook besig om ‘n kinderboek te beplan met Trompie as die hoofkarakter.

Dit dan in ‘n neutedoppie.
Welkom aan nuwe inwoners. Jul sal dit saam met ons geniet hier in ons eie wonderland en Rebusfontein.

Om die ander bloggers se bydraes te lees, gaan loer in by hierdie skakel op InLinkz: https://fresh.inlinkz.com/party/4d37c70b99244affaf04d8ea985b9271

School stories: Art and a mouse

Before School Care had an artist in the form of an always busy(mischievous) six year old boy. He was so into building the octopus and shark that he didn’t want to pack up to go to his classroom.

OCTOPUS

SHARK

The afternoon I had a chat with one of the teachers. I asked her about the behavior of two girls from her class. After the discussion the teacher told me that she wanted to release a tiny field mouse that she caught in her classroom that morning. It was drizzling outside and she went just around the corner of her classroom, into some foliage. She opened the box and the mouse jumped out. Ran along the wall; sniffed at the corner; crossed the footpath; straight onto the veranda and into another classroom! We stood giggling because the teacher in that classroom is afraid of mice.

This morning the teacher came to before school classroom. She told me that she caught the mouse in a trap last night and set it free far away from the classroom. We couldn’t help laughing and giving a sigh of relieve for the catch again.

Le-Jou-Eier: Woordsnoer 5

Rymelary

Die son verskyn laat, geluksalig rooskleurig
Kleure in rosig en pienk ‘n fantasia kamelia
Dis herfstyd wyd.

Skielik ‘n wind, die frapante kalant
Kom hoeihaai inwaai
Soos ‘n ronkadoor skoor
Bring ‘n jakkalstroureëntjie kleintjie.

Ek en die vriendskapverbond steekbaardhond
Gedagtes, tjoepstil afskil
Kyk droomverlore na kleivore
Elkander verwonder
Oor die verfyn skyn
Van blaartjies se abba samba.

Rymsnoere:

geluksalig rooskleurig

*frappant kalant

fantasia kamelia

jakkalstroureëntjie kleintjie

droomverlore kleivore

herfstyd wyd

vriendskapverbond steekbaardhond

tjoepstil afskil

*hoeihaai inwaai

elkander verwonder

verfyn skyn

abba samba

lag douvoordag

*ronkedoor skoor

*FRAPPANT (OOGLOPEND, OPMERKLIK, OPVALLEND) 
*HOEIHAAI (BOHAAI)
*RONKEDOOR (ALLEENLOPEROLIFANT OF ASOSIALE MANLIKE PERSOON)

*****

So maak mens :

Jy kan ‘n enkele stel woordsnoer rymwoorde as inspirasie vonk gebruik, of al die rymwoorde – nes jy lus het.

Tower dan jou rym. Maak seker om die woord (e) in vetdruk (bold) aan te dui in jou skrywe.

Ons uitdaging strek oor twee weke, 20 Junie sal die skakel sluit. Nooi blogmaats om saam te kom speel! En moenie vergeet om jou bydrae op Inlinkz te gaan aanhaak nie!https://fresh.inlinkz.com/p/86350a0e80e643788015a86178e3b125

Lekker snoer.

Nuwe uitdaging op Maandae.

Maandag = wasdag gaan ek dit noem.

Ek het ‘n nuwe blog oopgemaak wat spesiaal vir Afrikaanse skryfwerk gaan wees. My Engelse vriendinne is al so dik vir my Afrikaanse skrywes of liewer omdat hul dit nie kan verstaan nie dat ek besluit het om die werklike Afrikaanse skrywe te skei van my hoof blog.

Gaan kyk gerus hier:

https://kreukels.home.blog/

Uitdaging: Maandag = Wasdag

Ek hoop om almal daar te sien. Maandag kom die eerste woorde.

Jewelry and Bea

I had a lovely hour with Bea this morning. She adores my old jewelry. Today she didn’t want the bracelets around her arm. She pulled off her sock and told me to put it around her ankle. Then she pulled off the second sock and I had to put another one around the other ankle.

This bracelet is already 63 years old. I received it on my tenth birthday.

I bought the next one at an ostrich farm near Oudtshoorn in 1969

Both feet!

School Stories: Legos

It’s been a while since I’ve posted something about the children at after school care.

This is the work of Jesse a five year old boy. He has the best manners of all the children. Always: Please and thank you, and you are welcome.

Winter is upon us.

June started with downpours, strong winds and drop in temperature. Today was a holiday to celebrate the Queens birthday. It was a glorious morning, a bit chilly at first but later it turned out warm and sunny.

Sheep in the paddock

I also had a visit from the family on Sunday.

Bea and I played with some of my jewelry. The photos are not that good but it shows how Bea enjoyed picking up ever piece and move it from one place to another.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Liewe Dagboek: Dag 31 Mei

Ek het gister vergeet om te vertel van wat gebeur het toe ek aanmeld vir my namiddag naskool sessie. Ek moet altyd by die kantoor aangaan om die register te kry en ook ‘n boekie waarin die name aangeteken word van ekstra kinders wat die middag daar gaan wees. Ons het die gewone daaglikse groep en dan die klomp aanhangsels. Hul is die kinders wat net so nou en dan na skool moet bly. Die ouers bel en boek die kinders dan in. Daar is natuurlik die ouers wat nie die moeite doen om te laat weet nie en dan het ons ‘n hele onderonsie met kinders, ouers en die kantoor dames. As ons nie weet dat die kind ingeskryf is nie kan hul nie verwag dat ons hul moet oppas nie. Dis waar die probleem dan inkom; kinders word die oggend aangese om naskool toe te kom en ons is nie regtig veronderstel om na hul te kyk as dit nie ingeboek is nie. Die kinders kan dit nie help nie maar ons voel party dae baie ongelukkig as ouers sulke dinge doen. Dis meestal ook dieselfde ouers wat dit doen, en die egste is nog dat dit ook die beheerliggaam ouers is.
Nou het ek afgedwaal van wat ek eintlik wou vertel oor toe ek by die kantoor kom. Die sekretaresse, die kleintjies se onderwyseres en ‘n klein seuntjie is besig om met mekaar te praat. Die seuntjie is totaal deurmekaar. Elke vraag wat die twee dames vra antwoord hy met ‘n:”No, no”. Hy hou sy een handjie vas en wil nie he dat die tannies na die armpie kyk nie. Hy bly vir alles: “No, noooo!” Ek hoor toe dat die kind in die klas geval het. Hy was totaal die kluts kwyn van onststeltenis en ek vermoed pyn ook. Hy wou nie op die bed sit nie, nie by die sekretresse bly nie, hy wil nie beweeg nie. Nes hy roer roep hy aanhoudend: “No, no.” Sekretaresse het die ma gebel en die sou kom om hom te haal. Ek het toe aangegaan met my werk.
Vanoggend het ek gevra wat verder gebeur het met die kind. Selfs sy ma kon niks met hom uitrig nie. Hy moes in erge pyn en aan skok gelei het. Blykbaar is sy armpie gebreek net onderkant sy elmboog. Arme dingetjie. Ek het lanklaas een gesien wat so geskok en verbouereerd was deur die omstandighede.
Die hele nag en vanoggend het dit steeds hard gereën. Die wind het ook amper ‘n mens van jou voete afgewaai. Hier is altyd meeue wat rondvlieg op soek na iets om te aas. Die wind het hul skoon weggewaai. Die Huttrivier was ook tot oorlopenstoe vol.
Dis’ n lang naweek hier. Die koningin se verjaarsdag word Maandag gevier al is dit nie regtig haar verjaarsdag nie. Die verkeer was van vroeg middag erg gewees met mense wat naweek gaan hou. Die weer gaan nie saamspeel nie. Daar word koue verwag en heelwat sneeu vir die Suid-Eiland. Ons gaan ook blykbaar goed koud kry more.
Ek het vanmiddag voordat ek skooltoe is eers my weeklikse skryfsessie bygewoon. Ons was vandag net vier gewees. Dis eintlik lekker as ons nie so baie is nie. Ons kan dan lekkerder gesels oor die stukke wat geskryf is.
Terwyl ons met ‘n bespreking besig was was daar ‘n harde slag en ‘n ou se knie breek deur die plafon. Gelukkig was daar nie mense wat om die tafel gesit het waarop die stukke geval het nie. (Ons doen die skrywery in ons plaaslike biblioteek.) Ek het die petalje gade geslaan. Die een man van my groep staan op om te kyk wat aangaan. Met die staan die groepleier(’n tannie van 93 jaar) ook op en stap reguit na die plek toe. Ek beduie vir die ander skryf vrou dat die ou dame nie onder die plafon moet loop nie vir ingeval daar verder stukke afval nie. Elkgeval, sy het dit aangemeld. ‘n Rukkie later kom die werker kyk wat die skade is. Die bibliotekaresse het ook kom kyk. Die ou was besig om iets te doen op die plafon toe hy te hard op sy knie gedruk het en sodoende die plafon stukkend gedruk het. Dit kon nogal ‘n dilemma afgegee het as daar mense aan die tafel gesit het en die stukke plafon op hul geval het.
Die middag se kinders oppas was nie te sleg nie. Hul kon darem buite woel en werskaf. Die weer het sommer vroeg verander.Dis ysig koud buite.
Ek gaan gou Trompie laat loop en dan lekker slaap. More is Saterdag en ek hoef nie vroeg op te staan nie.
Dit dan die laaste inskrywing vir Mei. Ek het dit gemaak, joegaai!

Liewe Dagboek: Dag 30 Mei

Die weer is heel omgekrap vandag.
Wind wat waai teen 100km per uur. Ek moes heeltyd my motortjie se stuur aanpas om nie van die pad af te waai nie.
Reën wat met emmers uitgegiet word; dan weer minder dat dit net motter. Nat is dit beslis.
Vanoggend se uitgaan was onplesierig. Soos dit ook maar is wil Trompie nie dadelik iets doen nie. Ons moet eers goed nat word voordat hy besluit – nou of nooit.
Die kinders moes baie vinnig loop en inkom om nie te nat te word nie. Skoene word aan die matjie afgevee en dan uitgetrek en hul kan hul boektasse ophang. Die buie wissel af van erg tot weer bietjie ligter. Die laaste twee dogtertjies wat op die PS4 gespeel het is nie haastig om uit te gaan nie. Die enetjie het nie ‘n reënjas nie(sy was vir ‘n week by haar pa gewees en ek vermoed haar reënjas was seker by haar ma)Sy staan en twyfel of sy moet loop en of sy gaan wag vir die ander dogtertjie. Ek jaag haar toe vinnig aan want die bui was bietjie minder. In die tussentyd is die ander dogtertjie besig om haar reënjas aan te trek. Sy sit haar boeksak op haar rug en toe moes sy eers sit om haar skoenveters vas te maak. Sy is een van die kinders wat vreeslik traag is om haastig te maak. Terwyl sy haar skoen vasmaak staan ek in die deur en se:
” Aaa reën, jy kan maar nog bietjie hard reën want Ella het nog nie haar skoen klaar vasgemaak nie.” Sy kyk my vreemd aan en bly met haar veter vroetel.
Die reën is bietjie minder en sy se:
”Ek het ‘n reënjas so dit maak nie saak as dit reën nie.” Nou ja, daar het ons dit nou. Gladnie gepla om vinnig te maak nie. Nou moet ek byse, hierdie Ella gee my party dae ‘n kramp waar ek dit nie wil he nie. Sy hoor maar maak of sy nie hoor of verstaan nie. Sy brom altyd oor ek haar so aanjaag.
Sy sal ook vinnig se:”Ek kannie!” of “Ek weet!” maar in die tussentyd doen sy niks. Ek ken haar van sy 5 jaar was(sy’s nou 8)en sy is steeds die steeks donkie as dit by dinge doen kom.

Vanmiddag se naskool was ‘n riller. Ons was oorbevolk in ‘n te klein klaskamer. Dis seuns en meisies van 5 tot 9 jaar. Daar was skaars plek om te beweeg(ek oordryf darem nou lekker.) Ons het 45 kinders gehad. Almal binne weens die slegte nat weer. Dit gil en skree, probeer hardloop en spring. Dit gryp mekaar. Gooi mekaar op die grond en val op mekaar. Dan is die ouer meisies besig om die seuns te tampteer met hul gegiggel en afloerdery. Dit was ‘n malhuis.
Ek was bly toe dit tyd was om huistoe te gaan. Dit reën katte en honde of eintlik meide met knopkieries(dis nie lelik bedoel nie)
Terwyl ek sit en skryf voel dit of die wind die huis wil omwaai of wegwaai. Daar is nou ‘n mal ou wat sy opgewarmde kar hier in die straat toets. Dit brul vir ‘n vale.

Ek sien die weervoorspelling voorspel nou koue vir die naweek. Sneeu in suide tot op hoogte van 500 meter. Ek dink die draai van die seisoen is nou baie naby.

Daars hy, my tweedlaaste skryfsel is geskryf vir die maand van Mei.
Bedtyd vir my en Mr T.

NS: Die motortoetser gaan nog probleme optel as hy so brul en jaag in die nat weer. Hy dink seker die polisie gaan hom nie vang nie.